Modern walvisvangst Methoden

In het begin van de 20e eeuw , de walvisvaart was nog steeds een winstgevende industrie . De Japanners hadden stations walvisvangst , net als de Noren dat de modernisering methoden van de walvisvangst al in 1906 aangenomen . De harpoen daalde het risico walvisvaarders doorstaan ​​simpelweg omdat het toegestaan ​​mannen blijven aan boord van het schip en niet in een klein bootje het bijhouden van de walvis . Het begin van de 20e eeuw zag ook het gebruik van de exploderende harpoen geweer . De exploderende harpoen geweer geschoten explosieven op de walvis in een poging om het te doden voor de slacht . Geschiedenis
Walvisvangst heeft de walvis gedreven in de buurt van uitsterven .

Walvisvangst is de jacht op walvissen voor hun blubber en vlees . Walvisvangst gaat terug tot de 9e eeuw in Spanje . In de 19e eeuw was de walvisvaart zijn eigen industrie. Noren , tijdens de hausse van de walvisvaart , creëerde de exploderende harpoen geweer . Walvisvangst werd zo populair en winstgevend dat sommige walvissen werd bijna uitgestorven . In 1986 , de Internationale Walvisvaart Commissie een verbod op alle commerciële walvisvangst en het is nog steeds van kracht vandaag.
Huidige
Walvissen voer in de neritic zone van de oceaan .

Ondanks het verbod op de walvisjacht gecommercialiseerd in 1986 , Japan en Noorwegen blijven walvis . De Japanners gebruiken wetenschappelijk onderzoek als een dekmantel voor walvisvangst , terwijl Noren negeren het verbod van de Internationale Walvisvaart Commissie en stellen hun eigen quota als een industrie met IJsland . Alle drie de landen gezamenlijk doden 2500 walvissen per jaar , nog steeds met behulp van de technieken die gebruikt worden 100 jaar geleden . Soorten die onder de Japanners , Noren en IJslanders omvatten vin , dwergvinvis , sperma , bultrug en sei . Traditionele walvisvangst blijft ook in de Verenigde Staten , Groenland en Rusland .
Hunting
Walvisvangst als een industrie was lucratief.

De jacht op een walvis vereist zichtbaarheid, een goede kapitein en grote schietvaardigheid . Alle drie zijn nodig om een walvis ogenblikkelijk te doden in een jacht. Het weer kan een ramp voor een walvisvaarder te maken door te zorgen dat de beweging van het schip naar de schutter een goede kans op de walvis met een harpoen . Een goed gericht schot kan de tijd te doden van de walvissen te verminderen door dagen . Ook het lijden van de walvis is minder als het weer beweging van het schip en de schutter allemaal bij elkaar komen voor een barmhartige doden van de walvissen .
Killing
walvis jacht was een gevaarlijke zaken voordat de exploderende harpoen .

De meest voorkomende methode voor het doden van een walvis is met de exploderende harpoen . De harpoen wordt afgevuurd uit een kanon op de boeg van het schip . De kracht van de explosie kan de walvis doordringen van 30 meter . Zodra de granaat de walvis is doorgedrongen , ontploft het veroorzaken van neuro - trauma aan de walvis , uiteindelijk doden . Als de exploderende harpoen nalaat de walvis , een niet - ontploffende harpoen of geweer wonden de walvis voor een tweede keer te doden . De pijn te lijden van de walvisjacht is onduidelijk . Noorse walvisvaarders doden hun doel met de eerste poging 81 procent van de tijd , terwijl de Japanse walvisvaarders hebben slechts een 40 procent eerste schot kill rate .

• *Hoe maak je een Starfish wennen aan een Saltwater Tank 
• *Hoe de zorg voor een Zuid-Amerikaanse Dragon Goby