Evolutionaire aanpassingen van Worms

Oligochaetology , of de studie van wormen , heeft een groot aantal feiten over deze griezelige , crawly beestjes opgegraven . Hoewel wormen in een of andere vorm al miljoenen jaren bestaan ​​, hun algemene lichaamsbouw en orgel layout vertegenwoordigen eeuwen van evolutionaire ontwikkeling en aanpassing . Een aantal belangrijke functies van het lichaam van een worm en zijn functie vertegenwoordigen deze ontwikkeling . Lichaam en Shape

Terwijl sommige wormen bezitten spieren waarmee ze zich kunnen bewegen , anderen vertrouwen op elementen van hun omgeving - wind, water en gastheer wezens - om ze te verplaatsen van plaats tot plaats . Hoewel verschillende soorten dier aangeduid als wormen - zoals hazelwormen - backbones hebben , goede wormen niet. De belangrijkste evolutionaire aanpassing van wormen in verband met hun lichaam en de vorm is hun lange , ruwweg cilindrische lichamen die perfect geschikt zijn voor wiebelen of gravende door nauwe omgevingen .
Senses

als hun primaire omgevingen neiging krap , gesloten omgevingen met weinig licht of geluid , veel oligochaetologists beweren dat wormen niet het gevoel van het zicht of gehoor bezitten. Terwijl sommigen suggereren dat wormen volledig afhankelijk van een gevoel van aanraking , anderen beweren dat wormen hebben ook een verhoogd gevoel van geur , die hen in staat stelt om hun omgeving te navigeren . Ongeacht of ze een gevoel van geur bezitten , tastzin een worm is een evolutionaire aanpassing die het mogelijk maakt om zaken als verhoogde vocht , het naderen van roofdieren en temperatuurveranderingen voelen .
Digestive systeem

Worms ' spijsverteringsstelsel nemen het grootste deel van de ruimte binnen van hen. Het systeem begint met de worm mond , die is gepositioneerd aan de voorkant gerichte uiteinde van de worm . Terwijl de meeste wormen hebben geen tanden , zich uitsluitend op hun trage motoriek om voedingsstoffen uit de aarde te dwingen in hun mond , andere wormen - met name parasitaire wormen - hebben tanden die ze gebruiken om klink op hun voedselbron . Andere wormen gebruiken hun keelholte om voedsel te verzamelen en breng het in de mond voor het aflakken met speeksel om het te verzachten en start de digest proces . De keelholte duwt voedsel in de worm gewas , die fungeert als een opbergvak voor voedsel en andere stoffen die worden verteerd . Het eten gaat dan om de worm spiermaag die, samen met kleine steentjes de worm binnenkrijgt , werkt om het voedsel af te breken . De spiermaag duwt vervolgens de volledig verteerd voedsel in de worm darmen , waar spijsverteringssappen wezen de grond smelten van voedsel materialen nog verder , leechen voedingsstoffen voor het lichaam van de worm . Deze voedingsstoffen voeden rechtstreeks in de worm bloed systeem , terwijl het bijproduct wordt uitgestoten via de anus van de worm aan de andere kant van de mond .
Andere organen

Door hun lang , slank , buisvormig lichaam , hebben veel wormen meerdere harten ontwikkeld om bloed te pompen houden naar alle delen van hun lichaam . Bovendien, zoals wormen slechts in staat zijn zichzelf te voren voortbewegen , ze hebben naar voren gerichte voortplantingsorganen ontwikkeld . Daarnaast zijn verschillende grondsoorten wormen een sterke , gespierde orgaan zogenaamde clitellum , die helpt bij voortstuwing , en huizen eieren ontwikkeld . De clitellum bakent de worm " hoofd " van de " staart ".

• *Over de Chiton 
• *Hoe te Coroplast maken in een kooi